Zuchtend ziet manlief dat de december maand weer in aantocht is. Hij houdt veel van zijn vrouw, maar er zijn grenzen. Al ruim voordat het ook daadwerkelijk december is, begint zijn vrouw te zeuren. Hij kan geen winkel meer in met zijn vrouw, want dat vreselijke ding koopt zich helemaal ziek. Alles wat blingt, glimt en zingt, moet mee naar huis. En manlief kan er niet meer tegen.
Kijk, als zijn vrouw nou niets zou hebben van die zooi, dan kon hij er nog wel mee leven. Maar er is meer dan genoeg aanwezig in huis. Sterker, de halve zolder staat er mee vol. En toch moet er elke keer weer iets bij. Nog meer bling, nog meer glim en liefst inclusief zing.
Manlief zucht en zwoegt. Hij denkt koortsachtig na. Hoe komen we deze maanden weer door. Niet alleen moet hij voorkomen dat vrouwlief het hele huis gaat verbouwen, hij moet ook zorgen dat alles op de juiste tijd gebeurd. En dat is lastig, met zo’n ongeduldig ding. Het ongeduldige ding die hem het liefst al medio november mee sleept. Winkel in, winkel uit. En overal vindt ze weer bling en glim met zing. Vooral die zing, daar heeft manlief een broertje dood aan, want die zing moet aan. En het liefst allemaal tegelijkertijd.
Zijn vreselijke vrouw staat dan in zo’n gangpad, klappend in de handen en springend van plezier alle zing aan te zetten. Ze maakt er een spelletje van om al die zing op hetzelfde moment aan te krijgen. Dat lukt natuurlijk niet, maar vrouw blijft het proberen. En ondertussen kiert ze als een blij kind dat het allemaal zo leuk is. Manlief geneert zich enigszins. Hij ziet de andere mensen kijken naar zijn vrouw. En hij vraagt zich werkelijk af waarom hem dit moest overkomen. Waarom heeft hij geen gewone vrouw die op een normale manier om kan gaan met kerst. Nee, van alle vrouwen op aarde heeft hij er een die helemaal gek is op de kerst.
Manlief sleept vrouw met veel pijn en moeite weg uit het gangpad met alle zing. Als vrouw zich om draait om weer in een AHHH uit te barsten bij een of ander kersthertje, gooit man snel die bling en de glim en de zing weer terug in de schappen. Behendig loodst manlief vrouw door de winkel richting uitgang. Streng spreekt hij haar toe, dat er geen bling, glim en zing in komt tot na 5 december. Het liefst zou manlief de kerst pas later binnen laten komen, maar manlief is een verstandig man, hij weet dat hij het niet verder moet pushen.
Op 5 december weet hij dus dat de halve zolder naar beneden wordt gehaald. Aangezien er zoveel bling, glim en zing is, duurt het wel een paar dagen voordat alles op zijn plek staat. Manlief gruwelt al bij de gedachten, want hij weet dat hij dus een paar dagen moet springen door de woonkamer over de dozen en de inhoud daarvan. Hij weet ook dat binnen niet genoeg is voor vrouw. Nee, kerst moet ook naar buiten. Het hertje gaat in de tuin en de ster moet op de schuur. Vrouw wil liever nog meer en zeurt ieder jaar manlief aan zijn oren. Maar hij doet alsof hij doof is, in de wetenschap dat vrouw hoogtevrees heeft en dus toch niet zelf de ladder op durft om de lampjes over de nog van het huis te laten gaan. Want als vrouw dat wel had gedurfd.....
Als het huis dan helemaal in kerstsfeer is gebracht, wordt er continue kerstmuziek opgezet. Want vrouw houdt van zing. Als vrouw dat dan ook nog een beetje zou kunnen, zou het niet zo erg zijn. Maar zijn vrouw, uitgerekend zijn vrouw, kan nog niet eens lang-zal-ze-leven in de maat klappen. Om over die kerstliedjes maar te zwijgen. Vrouw interesseert het geen malle moer. Vrouw schalt keihard mee met Mariah Carey of met Bing Crosby. Vrouw hou-ou-ou-oudt van de kerst. En vrouw neemt in haar over-enthousiasme ook de kinderen mee. Dat baart manlief zorgen. Dochter wil met de kerst alleen nog maar in haar kerstvrouwen jurkje. En beide kinderen lopen vrijwillig de hele dag met een hertengeweitje op. Manlief zucht. Hij heeft het zwaar. Met zijn vrouw. Zijn vrouw die de hele dag in de weer is met bling, glim en zing. Tussendoor ziet manlief met angst en beven dat vrouw bezig gaat het kerstdiner samen te stellen. Ook hier slaat vrouw volkomen door. Acht gangen zijn geen uitzondering bij deze kerstminnende vrouw. Manlief verweert zich ferm: “ Nee, dit jaar niet meer dan 3 gangen!” Gelukkig hij vindt bijval van zoon, die vind 3 ook meer dan genoeg. “Meer krijg ik echt niet op, mam!”
Vrouw knikt dat ze zich zal proberen te schikken, maar troost zich met nog meer bling, glim en zing. Wordt het toch nog een gelukkige kerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten