Column werkende moeder deel 23

Ik lees in de krant het schokkende bericht dat Antonie Kamerling zichzelf van het leven heeft beroofd. Het brengt een schok teweeg bij me, omdat ik weet hoe de nabestaanden zich nu moeten voelen. Ik lees op twitter de vele reacties, de ontroerende woorden, de geschokte woorden, maar ook de woorden over lafaard en egoist. Het kan niet anders dan dat ik hier iets over moet schrijven. Niet om meningen te veranderen, niet om me belangrijk te voelen, maar wel omdat ik het zo voel.

Column werkende moeder deel 22

Vandaag is ons kleine meisje voor het eerst naar de kleuterschool geweest. Om te wennen weliswaar, maar toch. Naar school. Wat een mijlpaal. Wat wordt ze al groot.
Oh wat weet ik nog maar al te goed hoe ze in mijn buik zat. Toen was het al een kleine druktemaker en heb ik heel wat blauwe plekken gehad en pijnlijke ribben door haar gespring. En het was geen roze wolk die zwangerschap. Iemand die ooit bij mij in de buurt gaat lopen beweren dat zwangerschappen zo leuk zijn, stamp ik hoogstpersoonlijk in elkaar.