donderdag 30 september 2010

hippe shops mo!gazine

Met meer dan gepaste trots wil ik je laten weten dat het 1e hippe shops mo!gazine een feit is. Met veel bloed, zweet en tranen is er een magazine geboren van webshoppers voor shopaholics.
Wil je hem eens zien? Kijk op www.issuu.com en dan zoeken op hippe shops mo!gazine.
In het magazine volop aandacht voor mode, kinderen, styling, tassen, en babies. Maar ook het goede doel Stichting Baby Hope en een heuse prijsvraag. Voor die prijsvraag moet je letters verzamelen die een zin vormen.
De 2 letters die je voor mij moet verzamelen zijn:
op plek 3: de t
op plek 17: de m


zaterdag 18 september 2010

Column werkende moeder deel 21

Een normale week in ons huis, maakt pijnlijk duidelijk hoeveel je kinderen van je overnemen. Ze lijken niet alleen op ons qua uiterlijk en karakter, nee, ook hun vocabulair en gedrag is duidelijk van ons afkomstig. Soms lukt het nog om te zeggen dat ze het op school of bij de gastouder hebben opgepikt, maar die vlieger gaat overduidelijk niet altijd op. Daarom hierbij een doorsnee week:

woensdag 8 september 2010

column werkende moeder deel 20

Mama is boos. Mama ijsbeert heen en weer. Mama briest. Mama zucht. Mama is boos op alles en iedereen. Maar vooral op zichzelf. Want mama weet niet zo goed waarom ze boos is. Alleen dat ze boos is. Mama heeft heul veul hormonen die in de weg zitten. En niet zo´n beetje ook. Dus komt er vuur uit haar ogen. Haar wenkbrauwen staan gefronst en ze kijkt driest in het rond. Mama snuift van bozigheid.

maandag 6 september 2010

column werkende moeder deel 19

Jonge kinderen kijken in deze grote wereld heel anders naar seksualiteit dan dat wij volwassenen dat doen. Kinderen gaan daar verschillende fases in door, en dat is best grappig om te observeren. Zo zaten er jaren geleden op het kinderfeestje van onze zoon een aantal jongetjes op de achterbank die volkomen de slappe lach kregen bij het zien van een poster van Fa-zeep, waarop je een deel van een naakt vrouwelijk lichaam zag. Onder luid gejoel werd er heel voorzichtig door de stoerste van het stel: TIETEN geroepen. Wat vervolgens minimaal een half uur resulteerde in een slappe lach. Nog weken hebben ze het er over gehad en onze zoon grinnikte inwendig elke keer als we de poster weer zagen in de vele bushokjes.